Yanan meclislerime þikâyet getirmeyin,

Bir gün sancý bitecek, hüsranýn da sonu var.

Alev alan dillerle canlarý bitirmeyin,

Felaketler çoðalýr, dermanýn da sonu var.

Baðý yakacaksanýz, dudaklar sükût etsin;

Sizlerin sözünüzde her an hikmetler tütsün.

Býrakýnýz Ýblisler baykuþlar gibi ötsün,

Bir gün hasat tükenir, harmanýn da sonu var.

Getirme aþk kapýna kapkara bulutlarý,

Ýçteki ilhamlarla yakala umutlarý,

Þiirinin özüne ser artýk yakutlarý,

Karanlýðýn yaklaþýr, isyanýn da sonu var.

Özündeki kâbuslar ömrün boyunca sürmez,

Yaradan sana sýk sýk acýlarýný sermez,

Böyle yaparsan gönlün menzillerine ermez,

Varlýðýný bitirme, hicranýn da sonu var.

Pervane’ye kulak ver, sözünü nasihat bil,

Býrak yaygaralarý, dilinden alevi sil,

Maksada varmak için nefsin tuzaðýný dil,

Merak etme ey neslim, þeytanýn da sonu var.