Kokun
otobüse bindiğinde,
sen aglarken,
ben aglarken,
gidişinin kahrı oturdu yüreğime,
yutkundum,
nutkum tutuldu,
bir tuhaf oldum.
hareket etmeden otobüs,
sana koştum,
sarıldık,
sarıldın,
sarıldım.
kokunu son defa çektim içime.
doyamadım,
gözyaşlarımız sel oldu.
sende oldu mu bilmiyorum ama,
böğrüme acaip bir hançer saplandı.
bil ki,
senden sonra
iki saat agzımdan bir cümle çıkmadı,
konuşamadım,
bir titreme oturdu her yanıma.
ne olur mesafe de olsa,
kokundan eksik etme beni...
not:bu şiir kurgudur.
CEMAL KAYA
(
Kokun başlıklı yazı
Cemal Kaya tarafından
7.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
