çağırmasanda usulca sokulup yanına
göğsüne yaslanarak sessizce ağladım...
sanki herşeyin üzerimden geçtiği bir köprü gibiydim.
bütün hayatım.benim duygu yüklü hayatım.
sessizce gömülüp senin yanlızlığına
öyle umarsızca dışarıdan bakarak
biraz tebessüm biraz hüzünle sana geldim.
ben seni sevmedim aslında..
bir gece aniden uyanıp sana
( seni sevebildiğim kadar hep seveceğim aşkım)
demedim ...
küçük yalanlar söyleyip uzatmadım da
bu çelişki dolu ilişkimizi..
karanlığın o dinginleşen sessiz sokaklarında
hiç te bağırmadım deli gibi..
gecenin tam içine içine..
(seni seviyorum aşkım) diye..
ben seni sevmedim aslında..
sadece çığlıklaşan bir sevginin
küçük detaylarında kalmistık..seninle..
çaresizce uzaktan baktığımız bir kuşun özgürce uçtuğunu
seyretmekten başka hiç bir paylaşımımız da olmadı galiba..
her şeyin bittiği noktada başladı işte.
bu tükeniş..
usulca sokuldu yüreğime
kahpe bir yalan gibi..
aşkın tam ortasında beni öldürüp,
yeniden diyerek kulağıma fısıldayan
bir yalandı...sadece benim kendimi
yok ettiğim bencilce bir aşktı...
baba özcan
(
Tükeniş başlıklı yazı
baba özcan tarafından
7.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
