“O
ve BEN!..”
"O'
ve Ben!" dedim, ancak; O' Yaradan, ben kulum.
Bir
O'na , bir bana bak. O' Gâni, ben yoksulum!
"O'
ve Ben!"diye yazdım; O' Yüce, O' sonsuzluk.
“O’dur,
beni yaratan. O'nadır bu susuzluk!
"O'
ve Ben!" dedim, hâşa; O' tapılan , ben tapan.
Akıl
vermiştir başa. Şeytan'dır O'ndan kopan!
"O'
ve Ben!" desem bile; O' Müstesna, O' Yüce.
Erişilmez,
nâfile. O'ndaki Kutsal Güç'e!
"O'
ve Ben!" der de, O'nun varlığını anarım.
Ezelidir
ben O'nun âşkı ile yanarım!
"O'
ve Ben!" derken dilim; O'na secde ederim.
Varlığına
delilim; "Yaradan’ım; O!" derim.
"O'
ve Ben!" dile gelmiş; O'nun aksidir benler;
Benler,
O'na yönelmiş. O'na doğru dümenler!
"O
ve Ben!" dediğimde, Kalbim; güm, güm atıyor.
Yardım
dilediğimde. O', beni donatıyor!
Bu
sonsuz özlem ile; ben , O'na el açarım.
"O,
Mübarek Menzil'e.." izni ile uçarım!.
Ankara
- 1993
(
O Ve Ben başlıklı yazı
Tevfik Turan tarafından
13.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
