Ben Maviyi Sevdikçe, Siyah Beni Ondan Çok Sevdi
Ben Maviyi Sevdikçe, Siyah Beni Ondan Çok Sevdi
Kalp hiç durmadı yerinde
Her ritmik atışında,
Heyecanın gölgesinde hazırdı,
Mavi güneşin tınısında;
Açtıkça gökyüzünün rengi,
Mavi gözler bir kelebeğin kanatlarındaydı
Çırptıkça ve hızlandıkça umuda doğru,
Gamzesine kondu baharın
Huzuru duydu;
İç çekişler suskunluğu dinlerken;
Ve dil lal olmuşken tüm gürültülüğe
Bir sis bulutu belirdi en siyah haliyle
Hep özlemlerimin düşlerinde;
Zifiriliğin en dem haliyle;
Mavi kanatlarımda kelebeğim ölüyor
Titrek ellerimi açmışken semaya,
Ve haykırırken can veren o nura,
Aşka susamışken ve hazırlarken dolu dizgin,
Yarına çatlamış dudakları
Tortusu kalıyor karanlığın,
Sahte dudak dokunuşlarında
Çocuksu hayallerim diri,diri gömülüyor
Şehveti bol bu şehrin sokaklarında;
''Gecenin En Siyah Yerinden Fecr-i Vakte doğru''
Hüseyin Akçam
Yorumuyla şiirime destek olan Funda kardeşime Sonsuz Teşekkürlerimle...
(
Ben Maviyi Sevdikçe, Siyah Beni Ondan Çok Sevdi başlıklı yazı
H.AKÇAM tarafından
16.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
