Akrabalýk derecesini aileden kimsenin tam olarak bilmediði,  fakat hepimizin Musa Amca diye hitap ettiðimiz bir yakýnýmýz vardý, Kütahya’ya o günün nakil araçlarý olan at veya at arabasý ile 6-7 saat uzaklýktaki bir köyde.

         Musa amcanýn, diðer atlarýn 7 saatte aldýðý yolu 5 saatte kat’eden ve rahvan olduðundan binicisini hiç sarsmayan bir atý varmýþ, civar vilayetlere  kadar ulaþan ünü dolayýsýyla meraklýlarý satýn almak için gelmiþler, çok yüksek paralar, hatta o zaman için pek nadir bulunan bir otomobil, teklif edenler olmuþ, fakat Musa  amca  satmamýþ, söylediklerine göre, onu kuru üzüm ve pirinçle besliyormuþ .

        Musa amca  hakkýnda  buna benzer pek çok rivayetler iþitiyorduk, köyleri  orman içinde olduðundan  yangýn tehlikesi  yüzünden köyde sigara yasaðý uyguluyormuþ ve uymayanlarý cezalandýrýyormuþ,  köyde kahvehane açýlmasýna, kaðýt, domino  gibi oyunlar oynanmasýna karþý çýkmýþ, oyunlarla kaybedilecek zamanýn köyün umumi hizmetlerine yönelmesini saðlamýþ, böylelikle, köy odasýnda sadece çay, kahve, ayran vs. içilmesine, þehirden haftada bir gelen Ulus, Karagöz gibi gazetelerin okunmasýna ve sohbete izin veriyormuþ.

       Köylünün yakacak ihtiyacýný, çok yakýndaki açýk kömür ocaklarýndan çýkarýlan, düþük kalorili,  turba cinsi kömürlerle karþýlatarak ormanýn tahribatýný önlemiþ, senede bir defa tutuþturmalýk odun ve  kereste ihtiyacýný , ormaný   korumakla  görevli askerlerin kontrolu altýnda zararsýz bölgelerden temin etmek suretiyle hem ihtiyacýn karþýlanmasýný,hem de ormanýn zarar görmemesini saðlamýþ,devletten damýzlýk hayvan temin ederek  hayvancýlýðý , bizzat yaptýðý aþýlarla da  meyveciliði geliþtirmiþ. Köyden her sabah toplanan  sütleri, kurduðu   kooperatife  ait  mandýrada  iþletip peynir, tereyað, kaymak ve yoðurt olarak 3 günde bir gelen tüccara sattýrmak suretiyle süt ve ürünlerini deðerlendirmiþ.

         Doðan her çocuk için ebeveyninin   köy   korusuna   asgari  30  adet kavak  dikmesini þart koþmuþ, çocuklar evlenirken  korudan, kesim zamaný gelmiþ, 15 adet kavak kesip sattýrmak suretiyle düðün masraflarýna katkýda bulunuyormuþ.  Köy sakinlerinin yaklaþýk 3/4 ü Musa amca ile ayný  soy  adýný taþýmakta imiþ, köyde, iki aile dýþýnda herkes ayný partiye oy verirlermiþ, yýllardýr köyde hýrsýzlýk, yaralama  vs. vakalarý duyulmamýþ, aile  veya komþu arasýndaki anlaþmazlýklarýn hal mercii ihtiyar hey’eti  imiþ ve alýnan kararlar itirazsýz uygulanýrmýþ.

          Bu ve buna benzer pek çok olumlu iþlere imzasýný atan bu efsanevi  yakýnýmýzý  tanýmak arzusuyla  yanýp tutuþtuðumuz halde  köyün uzak oluþu, okula devam  mecburiyeti , müsait   zamanlarda  da mesirelere gitmemiz, merak ettiðimiz köyü ve  Musa amcayý  görmemizi yýllarca engelledi.

          Haziran baþlarýnda bir gün babam: -biz annenle birkaç günlüðüne þehir dýþýnda olacaðýz, bu fýrsattan istifade  ederek  kardeþinle  seni  Musa   amcaya  býrakacaðýz,  öðretmenlerinizle  görüþüp okul iþinizi hallettim!  deyince, gömü   bulmuþ  defineci  heyecaný  ile  babamýn boynuna atladým. Hareket günü olan Pazarý iple çektik, erkenden kalkýp kahvaltýmýzý yaparken bizi köye götürecek yaylý araba da geldi, giyeceklerimiz ve hediyelik eþyayý yükleyerek bindiðimiz araba saat 7 sýralarýnda hareket etti, bakýmsýz köy yollarýnda biraz sarsýlmamýza raðmen manzaranýn güzelliði  ve seyahat heyecaný ile rahatsýzlýða katlandýk, öðleye doðru içinden geçtiðimiz  bir köyde adak yapýyorlarmýþ, bizi zorla indirip çayýrlýða serdikleri kilimlere  oturttular, hemen sofra kurup tereyað, peynir ,  yoðurt, turþu, bu havalide kardeþ pilavý denilen, mercimekli pirinç  pilavý ile sýcak þipit (yufka) ve gözleme ikram ettiler,peþinden yaptýklarý çayý da içip yola devam ettik, bizim köye yaklaþýrken daha önce duyduklarýmýzý  görmenin hazzýný yaþadýk, yemyeþil çayýrlýktan ayrýlmýþ büyükçe bir korulukta aralýklý zamanda dikildikleri belli , muhtelif yaþta kavak aðaçlarý göz alabilesiye uzanýyordu , çam ormaný biraz seyrekleþerek köyün içine kadar uzanmýþtý, yollar kaldýrým taþlarý ile döþenmiþ ve çok düzgündü, evler ya beyaz ya da çivit (mavi) renk badana ile boyanmýþtý.Hemen hemen her sokakta  aðaçtan oyma oluðun bir kenarýnda devamlý akan sokak çeþmeleri vardý.

          Bizi  Musa amcanýn iki eþi ve çocuklarý ve torunlarý olduklarýný bilahare öðrendiðimiz takriben 20-25 kiþilik bir kafile  karþýladý, büyük bir cümle kapýsýndan girdik, avlunun etrafýnda ikiþer katlý 9 adet ev vardý ve hepsinin kapýlarý avluya açýlýyordu, ilk hanýmýnýn çocuðu olmayýnca, onun da rýzasýyla,  ikinci eþini alan amcamýn ondan olan 8 çocuðu ve onlarýn çocuk ve torunlarý ile hane nüfusu 40 kiþiyi bulmuþtu, evin bu kadar kalabalýk olduðunu bilmediðimiz için getirdiðimiz  hediyeleri kiþilere deðil ev ev daðýtmak zorunda kaldýk, babam ve annem biraz dinlenerek karanlýða kalmadan dönelim diye köyden ayrýldýlar.

        Herhalde kan çekti ki, kültür ayrýlýðýna raðmen, torunlarla hemen kaynaþtýk, çevreyi tanýma ve oyun faslý tamamlanmadan akþam oluverdi, Musa amca ve oðullarý da gelince avlunun bir kenarýna düðünlerde gördüðüm 2-3 metre çapýnda iki adet sofra kurulup donatýldý, ailenin bütün fertleri oturdu,  yemekler yenildi, çay , kahve faslýndan sonra cemaatle  namaz kýlýndý,herkes evlerine çekildi,bizim odamýz Musa amcanýn  iki eþi ile kaldýðý binanýn ikinci katýnda idi, kuþtüyüyatak,yastýkveyorganlar,tertemizçarþaflar getirildiyattýk,ertesi sabah erkenden horoz sesleriyle uyandýk,kahvaltýyý müteakip oyun ve köyün diðer kýsýmlarýnýn  keþfi vardý gündemde, böylece günler çabucak geçiyordu.

         Bir akþam Musa amca ve oðullarýndan ikisinin bir kenara çekilerek  heyecanlý konuþmalarýna,  istemeyerek,  kulak misafiri olmuþtum, Hacý Hasanlarýn Velinin Koca Yatýr mevkiinden  birkaç aðaç keserek samanlýðýný tamir ettiðinden bahsediyorlardý, konuþma beni ilgilendirmediðinden oyuna daldýðým sýrada  Musa amcanýn biraz  yüksek perdeden ve kýzarak :- bu yanlýþ hareket yanýna kalmasýn, yalnýz hava rüzgarlý, dikkat edin, komþulara sirayet etmesin ve kimseye görünmemeye itina gösterin!  dediðini  iþittim,  o anda hiçbir þey anlamamýþtým. Yatma vakti gelince herkes odalarýna çekildi.

          Yorgunluðun verdiði rehavetle hemen uyudum, aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum, yangýn var!  feryatlarýyla uyandým, köyün doðu tarafýndan alevler yükseliyor ve baðrýþmalar geliyordu, o tarafa gidenlerin peþlerine takýldým, dayýmýn çocuklarý baþta olmak üzere birkaç genç tulumba ile yangýna su sýkarlarken sýralanmýþ köylüler elden ele geçirdikleri kovalardaki sularý dökerek yangýný söndürmeðe çalýþýyorlardý, bu kolektif çalýþma sayesinde yangýn ,rüzgâra raðmen,kýsa sürede söndürüldü. Aksi halde sadece komþu evler deðil, çok yakýn olan orman bile tehdit altýndaydý. Tehlike bertaraf  edilince  herkes  yataklarýna  çekildi.

Ertesi sabah kahvaltýda amcamýn ilk hanýmý : -gördünüz mü kýzlar, Koca Yatýr hiç affetmez, çevresinden bir dal odun kesenden mutlak intikamýný alýr, dün Velinin  yediði  haltý  duyunca bir þeyler olacaðýný hissetmiþtim ama kimseye bir þey diyememiþtim, gene de Allah korumuþ, cana gelecek ceza mala gelmiþ, samanlýk yangýný ile kurtulmuþ Veli! deyince akþam dayýmla oðullarýnýn konuþmalarýndaki hikmet anlaþýlmýþtý, ama ne dayým ne de oðullarý renk vermeden çaylarýný yudumluyorlardý.                         

        O zaman,  köylere çok yakýn olduklarý  halde  günümüze  kadar korunmuþ olan  bazý ormanlarýn  böyle ileri görüþlü, kurnaz ve de yürekli köy aðalarýnýn  sayesinde  yaðmadan kurtulmuþ olduklarýný anladým.  Zira, daha önce de orman civarýndaki köylerde yatýrlarýn civarýndan bir dal odun kesenlerin baþlarýna feci olaylar geldiðine dair hikâyeler dinlemiþtim anne annemden. Ne olurdu ?  her  köyümüzde böyle yatýrlar bulunsaydý da cennet vatanýmýzýn  bütün  ormanlarý korunsaydý.

          Bu olaydan sonra köy sanki  hiç bir þey  olmamýþ  gibi  eski haline döndü, Veli’den gayrý herkes hayatýndan memnundu. Biz, çocuklar da oyunlarýmýza döndük. Yaþanan olayýn içyüzünü  Allah’tan  baþka , amcamla  iki oðlu ve ben biliyorduk, bugüne   kadar da en büyük sýrrým olarak muhafaza ettim, ama açýklanmasýnda bir mahzur kalmadýðý için þimdi sizlerle paylaþmakta bir beis görmüyorum.

         Bu hay huy arasýnda bir de baktým ki babamlar gelmiþler, her güzel olay gibi, merakýmý izale eden, çok eðlendiðim ve çok þeyler öðrendiðim bu güzel gezinin de  sonu   gelmiþti, feryat, figan  bir  vedalaþmadan  sonra Kütahya’ya dönmek üzere yola koyulduk.

        Yeni gezilerde buluþmak dileðiyle hoþça kalýn.