Seherlerim sükût eder, kararýrdý þafaklarým;

Umutlarý yazamazdým ah bu þiirler olmasa!

Sevdanýn nur sesleriyle titremezdi dudaklarým,

Umutlarý yazamazdým ah bu þiirler olmasa!

Ufuklarým harap olup þehrime yangýn düþerdi,

Yüreðimin kazanýnda bitmez kâbuslar piþerdi,

Fettanlarým durmaksýzýn mýsralarýmý döþerdi,

Umutlarý yazamazdým ah bu þiirler olmasa!

Parlayan yýldýzlarýmý canlarýma sunamazdým,

Neylerimden feyz alarak segâhlarý anamazdým,

Baðbanlara ateþ verir, bahçelere konamazdým,

Umutlarý yazamazdým ah bu þiirler olmasa!

Seherlerim süzülürken meltemim yoldan çýkardý,

Beni þulelerim deðil, karanlýklarým yakardý,

Tarumar olurdu gönlüm, meclislerini yýkardý,

Umutlarý yazamazdým ah bu þiirler olmasa!

Pervane periþan olup dert sýzdýrýrdý sahile,

Özüm yerle yeksan olur, kan süzdürürdü mendile,

Arzularla bakamazdým mabetteki nur kandile,

Umutlarý yazamazdým ah bu þiirler olmasa!