Online Üye
Online Ziyaretçi
Yeni bir güne başlıyoruz
ağaran ufuklarda.
Belki dünden iyidir,
bilemeyiz,
ne çıkar kader denen kozadan?
rüzgâr kanatlarını kırmadan
yolunu şaşıran pervanenin.
Çok yaklaştı, adım, adım
hissediyorum, çok yakın,
kokusunu alıyorum
ana, bacı, evlâdın.
Deli rüzgârlar esti,
yine kırıldı bir dal.
Ecelle pençeleşiyor
ufukta bir sandal.
Bir meyve düştü kara toprağa
henüz olgunlaşmadan…
Yine bir rüzgâr esti,
Kurumuş bir pınarda
boşuna bekliyor
bir kırık testi.