“- ova yolunda annacıma çıkıvıdı
bu senin Gara Memmed,
böyük o(ğ)lan sırtımda sarılı
Garra Memmed,
nası emme
aslan parçası
candırma ğibi
taa esgiden beri
gördüm müydü,
sırrım gibi
soluğum daşar,
esamesini
duydum muydu
yüre(ği)m gürpülder,
başım döner
hurama bişiy oludu
ta öyle..
da!
kendime gelemezdim
ha deyinşe
geldi ğeşdi
ne yalan söleyen hindi
bobayeğididii
Garra Memmed
O’nun o ğadak
bobayeğid olduğunu
bilmezdim,
sırım gibi
garayağız, esmer gözeli
gara işde
adı ğibi
emme bek gözel-idi
düne ğözeli
o boy-pos, o endam
bi ta(ha) onun gibisi ğelmedi
gelmedi ğetdi
boyu devrilesi desem
dilim varmayyo gııı
ik diba o ğün gördüm
uzun boylu
örflü
gaytan bıyıklı
garra yağız
aslan gibi bi bobayiğit
hemi de nassı
ta öyle
annacıma dikildi hö(y)le
…
bakıyo ö(y)le
nassı
ta ö(y)le
gözlerimin içine içine
…..
diz ba(ğ)larım çözüldüüü
elimin aya(ğı)mın
dermanı
gözlerimin feri
kesilividi
valla,
başım döndü,
seme ğibi oldum
çoluk-çocuğa garışmış garı
hala bak
neydeyin nere ğedeyin
hu yaştan keyri
el ne demez
“sen
ne demeğ isdeyon agam” deyebildim
o gadak
dedim emme
o hökümet gibi
anacıma dikilmiş..
onca yılın acısıynan
hesap sorar gibi
zert!
yavrısına gavışmış goyun gibi
yımışak
öyle bi bakdı ki
öyle bi içime işledi kiynee;
“-ben sağa beni bekle
demedim mi Eliiifff” dedi