Yazabiliyoruz aslýnda her birimiz.Yazmak çok güzel bir þey.Hayata dair, duygularýmýzý ve düþüncelerimizi yansýtmak bu satýrlara.Bu özelliðimizi çok seviyorum.Bazen diyorum ki kendi kendime "Ya yazmak olmasaydý.Yazamasaydýk." bu düþünce dahi alt üst ediyor beni. Hani bir bardaðý alýrsýnýzda yerden yere vurursunuz ya iþte bu düþüncenin bende yarattýðý etki tam olarak bu oluyor.Birini görüyorum kalbim küt küt atýyor.Hepimizin baþýna gelmiþtir.Aþk deðil belki ama hoþlanmak deyin siz adýna.Hemen kalemimi alýyorum elime belki bir þiir yada bir düþünce yazýsý.Her ne olursa olsun yazmak iyi geliyor bana diyorum.Duygularýmý boþaltýðým bu satýrlara bakýp çocuklarým gibi seviyorum onlarý.Okuyorum tekrar tekrar.Bakmayýn siz onlarýn böyle sessiz durduklarýna,okumazsanýz onlarý çiçeðe su vermemiþ gibi sararmaya baþlar yapraklarý.Solmaya baþlar her bir kelimesi.

   Yazýn ama daha sonra okumayý unutmayýn.Ýlke edinin kendinize en azýndan her gün birisini okumayý.Býrakmayýn onlarý.Onlarýn her birisi bir çiçektir.Dediklerimi takip ederseniz bir de bakmýþsýnýz ki bir çiçek bahçesi býrakmýþsýnýz arkanýzda.Yazdýklarýnýzla konuþmayý dost olmayý öðrenin sevgili yazar dostlarým.Bakýn onlara gülümseyin.Topraðýný ara sýra havalandýrýn.Bir konu var ki mütevazý davranmayýn.Övünmek.Yazýlarýnýzla övünün.Kimseye karþýda müdafasýz ve zayýf býrakmayýn onlarý.Yazýn,yazýn ki duygu tohumlarýný salýverin bu kaðýtlarýn,defterlerin arasýna.Ben yazarken ruhumu ve de kalbimi teklif ederim kalemime. Peki ya siz ?

"Bir yaz günü gibi erittin kalbimi ey kalem,
Güzel bir dostsun sen,Vefakar arkadaþým."