Kızıl bir gün daha teslimdir, gündüzünden geceye...
Tüm keşmekeşliği ile biten bir günün öncesinde, ne saatler kurulmuştur, akşamından sabaha...
Ne dakikalara bölünmüştür zaman içinde gün...
Ben de o zaman içerisinde, güzel bir dünya düşledim ütopyamda...
Ardından;ütopya bir çocuk doğdu hayallerimde ve misafir ettim onu bir günlüğüne...
Hadi dedim, düş...
Düş gel benim dünyama...
Sıyrıl ütopyalarından bir an için, düş gel benim gerçeğime...
Ama, önce kabuğunu delmelisin gelmeden önce, benim dünyam zordur ütüpya çocuk, doğarken bile güç kaybedersin buralarda, henüz daha gözünü bile açmadan, ben geldim demenle, bir beş yüz gramın eksildi bile...
Buralarda hayat güçtür, istiridye gibi de sert...
Kabukludur burada yaşam, sıkça düşersin ve kabuk bağlarsın, yaraların, kabuk bağlaya bağlaya teninin rengini dahi unutursun...
Hadi gel...
Kaldır kafanı da bir bak, neler olup bitiyor benim dünyamda...
Önce soluna bir bak, yaşlı bir dilenci el açmış para diyor...
İki adım ötede tinerci bir çocuk, elinde siyah bir poşet, gözler yumuk dalmış hayallere...
Bunlar hep sahipsizliğin kurbanları, bir kereliğine olsun gerçeğini hiç yaşayamamışlar ki hayallerinin dışında...
İki adım daha gidelim, dön bir de sağına bak...
Bulanık bir su ve yanı başında foseptik bir çukur...
Aman! Dikkat... Takılıp da düşmeyesin içine, biz alışığız da sana bişi olmasın, misafirimsin ne de olsa...
Ya foseptikten taşan atık kanalizasyon sularına ne demeli?
Deniz sanıp içinde yüzen, oynayan çocuklara?
Deniz nedir hiç görmemişler ki hayatlarında...
İşte buralar hep böyledir ütopya çocuk, bakma sen caddelerimizin gösterişli, ışık ışık yandığına...
Arka sokaklara uğrayan bile olmaz, her türlü hastalığa davetiye basılır buralarda..
Çok çukurlar açılır da kapatmaya gelince hep unutulur nedense, içine düşüp ölenlerin bini bir para...
Hadi ütopya çocuk bu kadarlık yeter, şimdi dümdüz yoluna...
Sakın ha! Ardına bile bakma, sadece önüne bak, takılıp düşersen kalırsın buralarda...
Sağ çıksan iyi kurtulamazsın ki...Hayallerine bile yer yoktur benim dünyamda...
Benim dünyamda ölüm var ‘'Ütopya çocuk''
Ölüm buralarda!
Hemen yanı başında...
Kardelen
Serap Sönmez
(
Ütopya Çocuk Misafirim Oldu Bugün başlıklı yazı
KARDELEN tarafından
29.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
