Gecenin koynundan gün aheste aheste sýyrýlýrken

Ben sana uyanýyorum

Hayat bu deðil mi? Zaten sil baþtan

Ve seni sana yeniden yazýyorum

Nedendir bilinmez, bu sabah gözlerim

Bir savaþ sabahýna faltaþý gibi açýldý

Silahlarýn gölgesinde tomurcuklanan

Yeni sevdalar geldi an be an aklýma ve

Gözlerimin önüne, zorlu muydu

Acaba sevdalarý çelik sabýrlarý gibi

Yoksa, aðýr silahlarýn gölgesinde

Duygularý da, sýkýca çarmýha mý geriliydi?

Onca hengamenin arasýnda

Ne kara sevdalar yaþandý ve yaþatýldý

Kimbilir; sona eren hayatlarýnda

Bir tekmil aþklarýna gözleri açýk gitmiþlerdir

Ya çocuklar, ne bir oyun ne bir eðitim

Ne de karýnlarý toktur

Þimdi o yavrucaklarýn, oyunlarý savaþta

Arta kalan demir yýðýnlarý deðil midir, oyuncak

Yarýnýn beyinleri bu gençler

Ama dünlerini asla unutamayacak kadar

Nefret eðitimli olmayacaklar mý?

Ya yaþlýlarý, yüzlerindeki

Savaþ çizgileri çok mu belirgindi acaba?

Tarumar olan duygu ve düþüncelerinin yaný sýra

Savaþ çizgilerinin daha da derinleþmemesi

Þimdi bana, gün geceyle öpüþmeye

Yüz tutmaya baþlýyorken diye yazma, bak iþte

Bir günün daha muhakemesini beraberce yaptýk

Ama gözlerimin önünden

Nedense hiç gitmedin

Þekersiz içilen buruk, onlarca bardak çay gibi

Nasýlsa gece oldu, hadi artýk sende uyu

Bir gün de olsa bana uyanma, gözlerini her hangi

Bir savaþ sabahýna aç

Yanlýþ duymadýn, gizli savaþlar o kadar çok ki