Gönlümü esir aldığından beri hasretinin pusuları
Zaman mevhumu merhumlaştı ansızın.
Umut ikliminde açan sevinç gökkuşağı
Bir hazan sabahında darıldı gökyüzüne.
Yazın en kor günlerinde
esti yüreğime ayrılık rüzgarları,
rüzgara kapılıp döküldü tek tek
kalbimdeki anı yaprakları...
Çünkü gittiğinden beri sulayan yok
talan olmuş gönül bahçemdeki
adın yazılı çınarı.
Gök gittiğinden beri ağlamaklı ama...
Sevginden başka su
gidermiyor bu kuraklığı.
Bereketsizleşti toprağım,
hasat zamanı geldi derken talan oldu
gençliğimin senli umutları...
Giderken bakmadın ardına ve görmedin
ardından ağlayan serçelerin gözyaşlarını
ve serçelerle düete tutuşmuş gözlerimin
"kal, ne olur gitme !"diyen feryadını.
Gittiğinde nelerin bittiğini görmedin sen
Hiç görmedin yuvalarını yıktığın için
can verip toprağa karışan sevinç kuşlarımı.
Gönlüne mil çekilen âmâlar bile görmüştü oysa ;
Peşinden koşmaktan helak olmuş,
en nadide yılları aşk kumarında solmuş
kalbin sevda çığlığı...
(
Gittiğinden Beri... başlıklı yazı
Büşra Sürme tarafından
3.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
