Yalnızlık
Yokluğunun varlığı,
varlığımı yok ediyor.
Zapt edemiyorum hatıraları…
Haylaz bir çocuk gibi,
feryad figan koparıyor içimde,
yeniden istiyor seni…
Ne var ki!
Sevgi aslanın ağzında,
umudu dışkısından topluyoruz.
Reziliz işte anla !
Ne bir mecnunuz , ne bir Leyla.
Akrebini kaybeden bir yelkovanız
Zamanın tam ortasında…
Dize dize parçalanan
bir yalnızız yalnızca…
Söylesene değer miydi?
Değer miydi gözlerin,
ellerin gözlerine?
Düşünceler semasında dönüp duruyorum
Düşündümde…
Düşün/ce gücümü yitiriyorum sanırım.
Aldın ne varsa bu canda
Bir ben vardı bende kimsede olmayan
El koyduğundan beri artık bende de yok.
Uyuyamıyorum kimi zaman,
Aşka uy/u/duğumdan.
Edebiyat yerli yerinde sevgili,
anlamıyorsun parçalanan benim !
Bak hala anlamıyor!
Martılar b/ile gülüyor yalnızlığıma…