Gönül sahrasýný gezerken durdum
Þemsin gölgesine sýðýndým bir an
Gözlerine baktým, Resulü sordum
Dedi gitti oldu gönüller viran

Habibullah idi nurdan yüzleri
Ýnci mercan gibi tatlý sözleri
Duasýnda unutmazdý sizleri
Onsuz kan aðladý koca asuman

Seyrine dururdu ay gün felekler
Kýskanýrdý onu cümle melekler
Hürmetine kabul oldu dilekler
Varlýðým cismine olaydý kurban

Dedi o çöllere inen nur idi
El,emin sözünde duran er idi
Mazluma yetime candan yâr idi
Görmedim bir daha öyle bir insan

Sohbet ilerledi dalmýþýz söze
Dedim ondan daha çok bahset bize
Dedi rastlamadým öyle bir yüze
Sarp daðlar gibiydi göysünde iman

Baktým akþam oldu hilal yaklaþtý
Duyunca Resulü yüzü aklaþtý
Tutuldu dilleri biraz bekleþti
Dedi çok güzeldi onunla zaman

Bana söðlediði bir çok sözü var
Üzerimede parmaðýnýn izi var
Heseplý kitaplý yüzbin yazý var
Ýstersen hepsini edeðim beyan

Hilal ayrýlýrken aldý bir sýzý
Gülerek yaklaþtý sabah yýldýzý
Dedi o sevmezdi yüzsüz arsýzý
Arþa yükselirken görmüþtüm inan

Her sabah duada gördüm cismini
Seyre doyamazdým nurlu resmini
Rabbim verdi ona Ahmet ismini
Çok zorluklar çekti etmedi isyan

Zalimler yüzünden çok çile çekti
Zulmü yok eðledi kökünü kesti
Tevhit bayraðýný burçlara dikti
Hiç olmadý böyle tarihler yazan

Efendimi sordum yýldýza aya
Güneþe buluta birde semaya
Dediler doymadýk ona bakmaya
Þeyranide yazdý böyle bir destan