AŞKARYA
Duyamazsın;
Kapalı dudağımın sesi titrer
Kapanmadıkça üstüne
Dil parmaklığını yıkmadan dilinle
Peteğe salınan bal ağzın
Kafesler ateşiyle göğsümü
Katre katre her bir eriyişte
Acım eli bıçak çeker kendine
Tuttuğu yas,
aşkına
Suçiçeğiydi mavice serin
Aktığınca,
aklığıma dolup aklımı alan
Bazen çınar altı sıcak çimen yatak
Kurulmazdı köprüler belki
Yıkılacağı bilinse altındaki suya
Severek sevişmişliğim,
Ben yarattın ya ölmelere
Donup kalmış
“Seni seviyorum “ diyen dize
Suskun sesiyle devinimsiz zaman
Akşam sabah gerdekte
Unutulmuşluk yatağında
Şiirimin namusu söyle!
Göğe kazdığın mezarım
Sığacak kadar derin mi Aşkarya’ yı
Dün ertesi yarın öncesi
Esmer bağışıklığım
Gece teninde kaldım
Bir adımdım dağ yamacında
Tek bir adım uçurum…
Öncesi adın
Sonrası adım
Geceden şafağa sarkan Aşkarya
Şah damarım, eksikliğin kesiğim
Dokundukça şiirin ar azar
Sabahın en serin karanlığı
Yarattığın ben ölmelerden
Birçok ben cesetleriyle içimden
Görünenle görünmeyenin çapraz bileşkesi
Aklın kalbe şahit muhakemesi
Doğacaktım…
Değe değe yüzünün suyuna
Kazdığın gökyüzü makberime
Az geç kalmasaydım… Kalmasaydım daha
Sussaydı son vedamda hıçkırığım
Pay toplatmasaydı soluktan
Duyanlarım…
Küllerimden çattığım ateş
Sonsuzluğu şu an ışıtandı…
Dün sonrası, bugün öncesi
Esmer bağışıklığım
Duyamazsın
Sesim eski olsa da
Kapanıp üstüne açmadıkça…
Kendime bıraktığın sencilliğin sırılsıklamıyım
Kurutayım dedim kendimliği sonsuzlukla
Güne eşsizliğe eşlik yokluğun var ya
Hep gece
Baş edemedim sensizlikle, sensiz
Çakılırken, dağ üstüne dağ bağrıma
Karanlığın
düğün anı
Düş düğüm atar horonla gerçeğe
Bunca uzakken daha…
Daha
Daha
Daha
Daha gözlerin var nicedir
Gözlerime gurbet (y)karası
Bakışına (k)banamadığım özlem
Varlığın dili yokluksa
Özlem alfabesinde vuslat
Neden yazıldığı gibi okunmaz
Ve bunca uzakken daha
Düştüğüm gözünde
Bölüştüğüm utançlı üşümem
Hâlâ aşka yeminli vefam
Aşkarya virtüözü
Bakışına ömrüm gitme
El ayana yazgım kalma
çizilen şiir adam
Daha
Daha
Daha
Sı___________cak
Bağırırım kendime
Boğ ağzımda, ağzınla tüm küfürleri
Ağlamak gelir sonra
İsyan – olmuşa olmamışa pazarlıkta
Elde var
Kelepir yalnızlık
Kandığım kandırışlar
Bir de ölüm eşiği eşelenmiş
Tam ortada ayağım kesilmiş
Sığınılanda kederli devriliş
Dişlerim arasında kendi etim
Eksik yerlerime bu şiir yama
Kendine eksilen
Kendine tamlanan tanımsız
Dahası ne olsun
Aşk iyilik – Aşk güzellik
Aşklaşalım mı Aşkarya
Namlun
şakağımda silah
Bazen
hedefsiz kurşun
Yönsüzlüğün en çok vurulduğum
Bilmesen
de şiir adam adın(m) ı…
Aşkarya bu şiir sana yazıldı
Noktasız
Bitti
dediğim yerde bir imge beynimde örümcek ağı
Peygamber kutsalı
Saklar üryan yüreğimi, yitik kıblesinden
Saklar, İnandığına dört çivi dört kitapla dört
yerden
Çarmıhlanmış sevgimi
Yaradan emriyse işkence
Nefessizden farksız nefesli sonsuzluk…
Dila İzci - Dilemma Sancıları