Edepten söz eder edebi bilmez,
Þair sanýp piyasaya sürdüðüm.
Saða sola çatar sebebi bilmez,
Ýnsanlar içinde insan gördüðüm.
...
Ýl il sürgün gezdiðinden söz eder,
Müdür mavin ezdiðinden söz eder.
Bazen candan bezdiðinden söz eder,
Sýrlarýna yeni yeni erdiðim.
...
Kýskançlýkla yoðrulmuþtur mayasý,
Hile ile iþlenmiþtir oyasý.
Ýçki kokar sýrtýndaki sayasý,
Yalýnýzken hatýrýný sorduðum.
...
Kaleminde kavga küfür kol gezer,
Fýrtýnada atlamaya sel gezer.
Edep bilmez yükseliþte el gezer,
Yardým edip ellerimi verdiðim.
...
Akýl ermez ilmi ile fendine,
Kirli suyu dolduruyor bendine.
Cemal Safi olur kendi kendine,
Gazel olmuþ yaprak gibi derdiðim.
...
Acý hatýrasý çýkmaz serimden,
Utanýrým anlatmaya derinden.
Çok darbeler aldý bin bir yerinden,
Yaralýyken yarasýný sardýðým.
...
Ayaz’ým bu sözüm nasihat beye,
Bu dünyada akýl baþa sermaye.
Yüz koymadý bir tek selam vermeye,
Hatýramda defterini dürdüðüm.
  .....................................
Ahmet AYAZ