Doğurup, büyütüp, çilemi çektin
Aklıma bilgiler, sevgiler ektin
Çok yönlü, çalışkan, tarzında tektin
Benim ilk öğretmenimdin sen, annem…
Bunca yıl, yılmadan, çalışıp durdun
Kendini çok yorup, bizi az yordun
Herkesle barışık, bir düzen kurdun
Eğitim yolunda, örneksin annem…
Tarihi olaylar, dilinden taşar
Senden akıl alan, engeller aşar
Bu yaşta gücüne, kim görse şaşar
Yanlışı tespitte, mahirsin annem…
Doğruyu görmekte, ustasın annem…
Gönlümde, her zaman, sultansın annem…
7.4.2007 Erol Güngör
(1915 doğumlu öğretmen anneme ithafımdır)
Not: 15 Ağustos 2012 günü sevgili annemi kaybettim. Çok üzgünüm. Bu şiiri okuyan ve annesi halen hayatta olanlar, Allah rızası için annenizi hiç üzmeyin, onlara ne olursa olsun
asla gözyaşı döktürmeyin. Yoksa onları kaybedince sizin gözyaşlarınız hiç durmaz. “Yüce Allah tüm kadınların gözyaşlarını tek tek sayarmış” bir İbrani deyişine göre…