Heybemde Yok Güzeller, Özümden Seni Seçtim
Mecnun sahrada kalmış, leylasını arıyor
Yüreği hasret kalmış, yarasını sarıyor
Gül bahçesi tarumar, goncası açmıyorsa
Sevdası küllü ateş, kıvılcım saçmıyorsa
Söyle; ateş-i narım, dumanın neden tütmez
Yaklaşsan da sol yana, alevin canda bitmez
Keklik ovası yanım, gözüm kekliği görmez
Altından örük olsa; ellerim saçı örmez
Hayallerin derince, hiç aklımdan çıkmıyor
Senden bıkmam usanmam, gölgen bile sıkmıyor
Ses ver, sesine gelem, gönül kuşum coşarak
Goncaların dereyim, çöl yatağım aşarak
Bağbanım bahçe bekler, bülbülünü kuşanıp
Nefesine ereyim, sende özüm kapanıp
Güneşin kulpu kızıl, aşıklardan dert yanar
Gönül gözümü yaktı, beni, senden çok anar
Bülbül gibi şakıdım, nazına naz ekerek
Bağım bahçem budadım, ceren gibi sekerek
Meftun olsam gözlerin, derin derin bakarak
Bendin salsan üzerim; gürül gürül akarak
Heybemde yok güzeller, özümden seni seçtim
Dinlediğim gazeller; yar tadım, özün geçtim
Seni sevdam bezesin, razıyım mahsen olsan
Sönmez mum misaliyim. yeter ki ömrüm dolsan
(
Heybemde Yok Güzeller, Özümden Seni Seçtim başlıklı yazı
GülsenTunçka tarafından
28.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.