Online Üye
Online Ziyaretçi
bir hikayem olsun istedım. içi umut olsun. bir yasam istedim.içinde biraz mutluluk olsun. bir son istedım. sonu aydınlık olsun.
olmadı...
artık nedenler aramak anlamsız. artık cabalamak boş...
gerçekleri kabullenmek hep zor ve acı...
nefes almak veya alabılmek, insan gıbı neden zor ve imkansız. yasamak bazan yersız. hep kaybetmek berbat otesı bır duygu. ve kaybetmek ve ben ve sen...
nerden baslanacagı bılınmeyen hatta baslanması gerekmeyen bır veda bır son mektup. belli belirsiz bir duyguyla sevgiliye son mektup.
kabullenmek neden zor... inanmak neden imkansız. nedenler artık yersız bır hal almısken nedenlerı neden bırakamayız bu bıle belırsız.
bütün bu belırsızlık içerisinde bir kurban vermek. dunun anılarını, yarının hayallerını bugun kurban etmek veya oldurmek. nasıl bır duygu... karsılıklı acı cekmek nedendir. gururun kurbanı olmak aptalca mı? yoksa gereklı mi? kürt ozanı avdele zeynike: aşk oyle bir illetki kişide ne gurur nede onur bırakır derken bunu kasetmış olabılır mı? veya gururumuz aşkın onune gecmış olabılır mı? sonuca endekslı yorum yapmak hata iken bu hata neden eksilmez yaralı kalplerde. butun bunlara ragmen neden ölmek veya öldürmek. sevgi devam ederken neden saygızca bır son. söylemleri var eden karşı söylemlerdir ama hep gerçek degıldır. bu bılınırken neden buna tabı olunur. neden nedenler bitmez.
sonu vareden nedenlerken, nedenler bazan umut olabilir mi?