İnsan  için  yutulması  gereken  acı  bir lokmadır  ayrılık...Neticesi  ne  olursa  olsun  kader  sinisinden   sana  sunulan  bu  nimete  sırt çevirmek  olası  değildir.Sızlamalar,ağlayışlar  düşer  senin payına  sadece...Ne  gitmeleri  durdurabilirsin,ne de  son verebilirsin  ayrılıklara...
 
           Ne  zaman  "ayrılıkla  arkadaş  oldum"  ya da  "ayrılıklar  ekmek  su  gibi  hayatın  vazgeçilmezi,üzülmek  neden?"   diye  düşünsem  daha  doğru  bir  tabirle  avutsam  kendimi,  önüme  dikilen koskoca ayrılık  abidesi  karşısında  kaskatı  kesilirim....iradem,dirayetim  felce uğrar.Nedenler  üşüşür  beynime...Elvedalar  neden  bu kadar zor gelir  ki  insana?Neden insanın  böğrüne  bıçaklar  saplanır  sallanan  her  bir  kolda?Ve  neden  mecburiyetle  ayrılık  ikilisinden  sonraki bu  derece  can  çekişler?Dilim  kalbimdeki  sancılardan  şikayetçiyken   heybenin   diğer  köşesinde  alışkanlık  ve  zaman panzehir  olacağı  vakti  bekler...Zaman  ve  alışkanlığın  iyileştiremeyeceği  hiçbir  yara  yoktur.Zaman  ve  alışkanlık  yüreği  paramparça  olmuş   insanın  en  büyük  tabibi  ve merhemi...Bu  cümleler  pelesenk  olur  dilime  ve  acıyla  kıvranan  kalbime ilaç...Biliyorum  elvedalar  "merhaba" dedirtecekse  yeniden ,güzelliklere  gebedir ayrılık...Fakat ya elvedalar  ededi  sükutun  habercisiyse...İşte  ölümü  güzel  gösteren  bu  türden bir ayrılık olsa  gerek...
 
         Ayrılık...Şairi  söyleten,insanı  inleten...Kah  kıymet  bildirten,kah  dağları  deldirten...Binbir  çeşit  fonksiyona  ve  aksiyona  sahip.Ayrılık...Başlangıçların  habercisi,bitişlerin  nedeni...Bir  yönü  nimet,bir  yönü  elem  ağacı.Her güzel şey ayrılıkla  başlar.Buna  mukabil  aynı  ayrılık  gözyaşlarına  aldırmadan  güzelliklere  el  sallatabilir.Hasılı  her  ne  şekilde  olursa  olsun,yürek  titreten  bir  duygudur  ayrılık...Yer, zaman,kişi  üçlemesinin  arasına  bir  dağ gibi iner.Efsunlu  ağaç  gibi  acı  tatlı  birçok  meyveyi  dalında barındırır.İster  çaput  bağlarsın  bu  celladın  dallarına,istersen  aman  dilemeden  bir  dağ  gibi  dikilirsinDa  karşısına.
 
       Ey  Ayrılık!Daha  hangi  meziyetini  ve  caniliğini  sayıp  dökeyim...Bağırasım  geliyor:nelere  kadirsin  ey  ayrılık  ve  nasıl da  zalim!.. 
( Ayrılık başlıklı yazı __ARAF__ tarafından 4.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu