Âşıktım o ne derse doğru oydu.
O,herkesten güzeldi.
O tam bana göreydi.
Ne kadar da özeldi,.
Benden başkasını görmediğinden emindim.
Bensiz lokma yemediğini bilirdim.
Ben yoksam ölür diye var olmaya azmettim.
Âşıktım acılarımı gizlerdim.
O dayanamazdı çünkü.
O üzülmemeliydi, o çalışıp yorulmamalıydı.
Ben çalışabilirdim, ölmeyi becerebilirdim, o denememeliydi
bile.
Âşıktım doğuran o, benimle doğan o, benim için doğan o
sanırdım.
O benim alnıma yazılmış en doğru yazıydı okuyabildiğim.
Âşıktım yüreğimde başkasına yer kalmamıştı.
Ne kadarda küçücükmüş yüreğim.
Teninin kokusu hangi cennet bitkisinin aromasıydı
anlayamadım.
Birilerinin yaşamıma katıldığını, kimler olduğunu, nerden
gelip nereye gittiklerini bilemedim.
İlgilenmeye zaman bulamadım.
Onsuz olamadım.
Yalnız kalamadım.
Aşk bitti ne çok insan varmış çevremde sevdiğim, sevenim.
Tadına varılası ne meyveler varmış onsuz da yiyebildiğim
Ne güzel göller, denizler varmış tek başına dalınan.
Koynunda kalınan.
Âşıktım kanadımı o takmıştı.
Allah Allah
kanatlarım ne zaman çıkmıştı.
Ne oldu bana neden başım dönmüyor artık.
Kalbim neden teklemez oldu.
Tansiyonum normale mi döndü?
Yoksa hekimler mucize ilaç mı buldu?
Çorap, gömlek, terlik niye ortada.
Yatak örtüsü neden dağınık.
Pazar çantasında elma buruşuk, tere sararmış, limonun suyu
yok.
Elektrik faturası kabarık, doğal gaz azalmış, musluklar
bozuk
Ne oluyor bana vücut kimyam bozulmuş
Gözlerim uyku bekliyor, kulaklarım başka seslerin varlığını
anladı.
Aşk bitti gözlerimin üzerindeki perde kalkmış.
Hayatımda ne çok pürüz varmış.
Aşk bitti ya giderse korkum kaybolmuş ne garip.
Gözüm yollarda, kulağım seslerde değil artık.
O da normal yurdum insanıymış, yeni fark ettim.
O da herhangi biriymiş.
Dünyaya benim için gelmemiş.
O da yorulsun biraz.
Bensiz de kalsın bir şey olmaz.
Bunu anlamak için.
Aşk bitmeliymiş.
Bu aşk da ne menem şeymiş.