YAĞMURA
SİTEM
Önce
gönlüme yağdı, inceden inceye,
Yüreğim
yıkandı, gündüzden geceye,
Sonra
bedenime düştü usulca,
Hayal mi?
gerçek mi?
Döndü
bilinmez bilmeceye.
Çarptıkca
aklımın duvarlarına damlalar
Elbet ruhumu da sarmalar.
Yağmurlarla büyüdüm
Koca çınar
oldum,
Bağ-ı
gülşene benzedim,
Toprağı
sarar oldum,
Gül ,Lale
,sümbül ,mor menekşeye benzeyerek,
Kah üşüdüm
, kah yandım,
Gözlerim
mor menekşenin seyrinde
Yağmurla birlikte ıslandım
Düşlerim
ıslak , benliğim ıslak,
Söz diyemedim,
Avuçlarımda
toprak kokusu,
Gökte bulut
,
Nur
diyemedim.
Görmedi
insanlar, gözsüz dilsiz kulaksız
Duyun sesimi diyemedim.
Bahar bitti, güz geldi, tut ellerimi diyerek,
Gözden akan yaşlar sel misali
Dur diyemedim
Gökten
zembille boşansa bile,
Duruşum
mağrur
Fırtına
çıksa esse deli rüzgar,
Sonra yağsa
yağmur
Toprak
küstü yaza, döndü rengi hazana
Bedenim harap,
Dur !Gitme!Yağmur yağsın.
Sen,Kirpiklerimde dur!!!
Diyemedim!
ŞİİR RUZGARI/H.İ.KÜPELİ
YILLAR
SONRA/YENİDEN
11.09.2012
Yazarın
Sonraki Yazısı