Ateşe atıyorsun çocukça düşlerimi
Gökkuşağı altında ağlamışsan ne olmuş?
İçimdeki mahzende sardım gülüşlerimi
Nehirlerle beraber çağlamışsan ne olmuş?
Kanayan yaralara zaman bir tutam tuzdur
Güllerin dikeniyle kaşımışsan ne olmuş?
İçimde camdan kafes bu sayede tuz buzdur
Gözlerine geçmişi taşımışsan ne olmuş?
Mektubunun ucuna alevden iz bırakıp
Rüzgârın kanadına bağlamışsan ne olmuş?
Sararan resimleri lavlar içinde yakıp
Yüreğini şavkıyla dağlamışsan ne olmuş?
Heybende gizliyorken sevdanın gölgesini
Her güneş doğduğunda saklanmışsan ne olmuş?
İşlediğin günahlar susturunca sesini
Pişmanlıkla yalvarıp aklanmışsan ne olmuş?
Geceyi emzirmişse elindeki kınalar
Verdiği bu lezzete doymamışsan ne olmuş?
Esmişse üzerinde vefasız fırtınalar
Boynundan gam şalını soymamışsan ne olmuş?
Gerçeği patlatmışsan bir mayınla usunda
Güzelliği yeniden yaratmışsan ne olmuş?
Yenidünya çizdiysen gecenin
uykusunda
Düşlerine tebessüm aratmışsan ne olmuş?
Umut yok geçti artık unut benli günleri
Ekmeğini elinle bölüyorsan ne olmuş?
Çamurlara beledin verdiğim ödünleri
Şimdi hasretten yanıp ölüyorsan ne olmuş?