Takmış ilmiğini ince boynuma
Zifiri girdaba çeker geceler
Bir evham dikeni sokar koynuma
Efkâr yorganımı diker geceler
Aklımı kurcalar rafta şişeler
Kurt düşer içime sabrım eşeler
Gark olur
meçhule zevkler neşeler
Şu sabır şişemi döker geceler
Her bedel şamarı
yüzümde şaklar
Sinsice bir ağrı kalbimi yoklar
Sanki ayan olur son olacaklar
Ruhuma bir korku eker geceler
Sıkça bir elekten
mazim elenir
Ömrüm törpülenir korkum bilenir
Dilim ah ettikçe kalbim ilenir
Benim vebalimi çeker geceler
Her gün yedi yerden, açar
yaramı
Ölçer biçer her gün alır daramı
İnce bir sızıdır bekler şuramı
Hercai iğinde büker geceler
Ceviz içi kadar kalır
alemim
Şiir yazmaz olur, mahir
kalemim
Gecede nükseder, derdim elemim
Mestane gönlüme çöker geceler
İlhami’yim netsem bu can
özüme
Söylerim meyletmez benim sözüme
Gün gedikten aşar şu ak yüzüme
Siyah perdesini çeker geceler