Unut dediler.
Unutmaya çalýþtým, olmadý.
Gençsin dediler
Baþkasýný buldum o da yaramý sarmaya yaklaþmadý.
Ýçimdeki alev, alev yanan yangýný,
Söndüremedim gitti;
 
Kader utansýn;
Çektiðim hep kaderimin yüzünden.
Ýçimdeki yangýn,
Belli deðil mi, yüzümden;
Ýçimdeki yangýna derman olacak su bulup serpemedim
Söndüremedim gitti.
 
Az kaldý.
Deli olmama, deli yaþamama
Bir gün olsun,
Sevdiðim kadýný takamadým koluma
Gençliðimi kaybettim,
Þu sevda uðruna;
Ben þu içimdeki alev, alev yanýp duran sevda yangýnýný,
Söndüremedim gitti;
 
Dediler, bekleme.
Umuda bel baðlama yeter beklediðin;
O evlendi,
Çoluk çocuða karýþtý çoktan;
Aynaya bakmaz’ mýsýn onun yüzünden senin gençliðin bitti.
Sen onu düþünme, sen seni sevenle yetin;
Yine de ben, içimdeki bu yangýný,
Söndüremedim gitti;

Yüksel Þanlý er
07 Ekim 2012
Antalya