…ya biz, evlatlar?
Bir gece yarısı, karanlık odasında
Uyurken bir adam, o kendi yatağında
Annesini görür, dikilmiş karşısında
Çok şaşırır ve şaşkına döner bir anda
Anne!
Sen misin?
Ne oldu, neden buradasın?
Hiç oğlum, seni görmeye geldim!
Nasıl yani!
Gecenin bu saatinde, saat üçte!
Hem, bak benim yatak odamda
Yanımda karım var, o’da uyuyor
Ya uyanırsa, ben ona ne derim!
Seni, bir anda görürse burada!
Oğlum, sen sakin ol bir dakika…
Ben neden buradayım, biliyor musun?
Zaten, fazla zamanımda kalmadı bak…
Ayaklarımda ağırıyor, böyle ayakta durmaktan!
Fazla beklemeyeceğim oğlum…
Ben gidiyorum oğlum, seninle vedalaşmak istedim!
Anne!
Nasıl yani, nereye gidiyorsun?
Ebedi yerime, oğlum!
Şu an, burada sana görünüyorum ama…
Yatağımda, son nefesimi vermek üzereyim, oğlum!
Azrail başucumda, beni bekliyor!
Ben ondan izin aldım, seninle vedalaşmak istedim!
O’da, bana bir anne olduğum için izin verdi!
Hadi, gel seni son defa kucaklayayım…
Kokunu, sıcaklığını ve nefesini alayım!
Oğlu çok korkmuş ve titreyerek, aniden uyanmış
O anda, karısı da uyanıyor
Şaşkın ve korku ile kocasının haline bakıp, soruyor ona!
Ne oldu kocacığım, kâbus mu gördün?
O’da cevap verir; ah, keşke kâbus görmüş olsaydım!
Peki, ne oldu, ne gördün?
Hadi söylesene, bende korkuyorum bak!
Annem! Annem! Onu gördüm!
Ne! Nasıl yani, anneni mi gördün!
Evet, onu gördüm!
Az önce, burada tam karşımda!
Neee! Burada, yatak odamızda mı?
Evet, karıcığım burada yatak odamızda!
Yapma ya! O bir rüya, yani kâbustu kocacığım!
Onlar böyle konuşurken…
Birden, yanı başında telefonu çalar
O’da elini uzatır, telefonu alır ve açar
Alo! Der!
O anda bir ses o’da ona…
Alo! Der!
Kimsiniz, kiminle konuşuyorum? Der!
Oğlum, ben baban! Der!
Ne oldu baba, neden aradın bu saatte?
Oğlum! Der ve sesi kısılır birden…
Annen, oğlum annen! Öldü!
Neee! Baba, nasıl yani… Annem mi öldü!
Evet, oğlum annen vefat eyledi az önce!
O hasta haliyle, son nefesini verdi yatağında!
Oğlunun elinden telefon düşer ve donup kalır!
Karısı çok şaşırmış ve korkmuş bir halde…
Telefonu alır ve hiçbir ses duymaz
O’da hemen kocasına döner ve…
Kocacığım ne oldu, annen mi öldü?
Kocasını sarsar, o’da kendine gelir
Evet, annem öldü!
Demek ki, o buradaydı ve…
Gerçekten, benimle vedalaşmaya gelmiş!
Anneee! Anneee! Diyerek ağlamaya başlar
İşte, anneler evlatlarını nasıl severler
Adeta onları görmeden…
Son nefeslerini bile veremezler!
Ya biz, evlatlar?
Alem-i Sır
(
...ya Biz, Evlatlar? başlıklı yazı
Alem-i Sır tarafından
10.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
