bir feryat kopuyor bu gece sitemkar 
ve dağlayan bir iç çekişle
bir anne ağlıyor belki 
sessiz bir gidişin ardından hiçliğe açılan bir sonla
bir feryat kopuyor bu gece
sus ve bir kez olsun dinle...


dilsiz bir doğuşun her bir adımında 
büyümeye açılmış yolların 
çamlarla kaplı gölgeliklerinde
ve umuda susamışlara çare olan sözlerle
içmeye alışmış olduğum şarabın 
yıllanmış gerçeklerinde yürümeye başladım
karanlığından kaçarken her seferinde...



gözü yaşlı bir çocuğun 
nisyan dolu kırgınlıklarıyla seyredilen bir çizgi filmin
düşerken ölmeden yeniden kurtulma ihtimalleriyle
işte o ümitle başlamıştı korkusuzluk 
titrek bir seherden 
bir annenin şefkatli bakışları
mütebessim bir çehreyle
eriyip giderdi tüm acılar öylesine sessizce...


şeyda bir bülbülün ağıdını duyar oldum sebepsiz
ve mahlasımı kazıdığım sıramın yalana bulanmış ümidiyle
gezer oldum Leyla terennümüyle
dillendirirken arkadaşlıkları
dostsuzluğa çare aramayı bile denemedi kimsesizliğim
bir ölünün hatıra defterinde 
mazi denilen hayalin katledilmiş sevinçlerinde 
ben beni unutmanın ümidini çekerken 
nefessiz kalmış göğsüme sığmayan yüreğimle
ilk göz ağrısı gibi sancılanmaya başladı her şey
duymuyor lakin hiç kimse...


bittim denilen bir başlangıca yeniden 
gözyaşı kadar mukaddes belki de bir yağmur tanesiydi hayalin
işte o gün kazılmaya başlamış meğer
içime açılan makber gizli bir emirle...


yok demekten korkarken yoklukla imtihan olmak 
ağırdı belki söylemek sen diyerek hayasızlığı
kırılmış kalemimin elleriyle...

muallakta kalmış benliğim itiraz ederken 
kelamın sahibinden öğrenmeye başladı kulaklarım
sağırlığın gaflete boyanmış ihanetini
yalandan kurtarılmış bir Kudüs gibi...

ne yapmalıydı artık
dikerken sancılarım kefenimi
aşk denilen bir mezara defn edilmeye hazırladı zaman
işte bu teni...

biterken...

bir cenaze kalkıyor bu tenden 
lekesiz bir gecenin seherinde
bir feryat kopuyor nefsin dilinden 
ey gönül
zamansızlığa yazılmış olan bu şiiri sus
ve ilk sen dinle...
sukutu giyinirken kabrinde kefen niyetine...
okumayı öğrendiğin mekansızlığın 
adım adım gittiğin kuytuların aydınlığa çıkan son nefesinde...
.


( Cenaze başlıklı yazı dervisim tarafından 11.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu