Arýlarla uðraþ bir aþk iþidir. Ben sanýrým bu aþka çocukluðumla birlik düþtüm. Duvarlarý yediveren güllerle çevrili, dedemden kalma bir bahçemiz vardý. Bahçenin bir köþesinde, yörede peteklik olarak bilenen bir de arýlýðýmýz vardý. Ben kendimi bildim bileli,bu bahçe hiç arýsýz kalmamýþ. Dedem de ihtimaldir ki,dedesinden devralarak bu aþký sürdürmüþtür.

Bilinir ki,dünya tam donanýmlý hale geldiðinde,insanoðlu peyda oldu. Bu anlayýþýmýza göre,arýlar bizden binlerce sene önce buranýn sakini olmalýlar. Bunlarýn da hayatlarýný sürdürmeleri için, bitkiler aleminin mevcut olmasý gerekli ,bitkiler de,arýlardan binlerce yýl önce varolmalýlar ki. Bu devran biribirini besleyerek,büyüterek ve çoðaltarak devam edebilsin...

Ýlginçtir;Kur’an’da,vahye muhatap insandýr. Ýnsanýn dýþýnda,canlýlar aleminden tek vahye muhatap olan canlý da arýdýr;"Biz arýya da vahyettik" denmek suretiyle vahye muhatap olmuþtur. Ýnananlar için elbette bunun önemli bir deðeri olmalýdýr. Sizce de deðil mi?

Bilinir ki,bitkiler döllenmeyle çoðalýr;su,rüzgar,böcekler diye sýralanýr. Son yapýlan araþtýrmalar gösremiþtir ki,insanoðlunun direk gýda olarak faydalandýðý ana bitki türleri yetmiþbeþ civarýndadýr. Bu yetmiþbeþ ana türün, yüzde seksenaltýsý, sadece ve sadece balarýlarýyla döllenir. Geriye kalan türler zaten ormanlar ve çalý formunda bitkilerdir. Anýþtayn’ý kýnamamalý. O bir söyleminde; "Eðer arýlar yok olursa, insanoðlu ancak dört yýl yaþayabilir" demiþti. Bu veriler gözönüne alýndýðýnda; ne de haklýymýþ; dememek mümkün mü?

Ben, otuzbeþ yýldýr bu aþký yaþayan biriyim. Aþkýmýz halen baki de,arýlar artýk o eski arýlar deðil. Aþkýmýza yeterince karþýlýk vermiyorlar. Tabi ki,söylediklerim bilimsel verilerden çok gözlemlerime dayalý þeyler. Arýlar artýk eskisi kadar çoðalmýyor. Tabi ki,çoðalmayýnca da eski verimliliði yakalama þansýmýz olmuyor. Arýlar zaman zaman ayný arýlýk içinde kovanlarýný terkederek,güçlü kovanlara girmeye çalýþýyor ve güçlü kovan tarafýndan da tabi ki yaðmalanýyor. Özellikle arýlarda ki,bu kuralsýzlýk son on yýlda daha bir artarak devam ediyor. Ülkemiz genelinde de arý sayýsýnýn düþtüðünü gözlemlememiz mümkün. Burada benim endiþem,balda ki verim kaybýndan çok,doðada yaratacaðý açmazlarla ilgilidir.

Bu, beni üzen olumsuz geliþmelerin,bana göre kaynaðý;yoðun þekilde yapýlan zirai mücadele ilaçlamalarý,kirlenen sular,özellikle telekominikasyonda ki geliþmeler,uydu yayýnlar ve bir yýðýn bu anlamda teknolojik geliþmelerdir.

Arýlar,þairler gibi ,çok duyarlý ve hassas varlýklar olduklarý için, tabiyattaki olumsuzluklardan ilk etkilenen de onlar olamktadýr. Arýlarýn çok nazenin bünyeleri,iyi geliþmiþ görme sistemleri,müthiþ duyu antenleri dolayýsýyla,bu geliþmelerden en önce, olumsuz yönde, etkilenen canlýlar olmalarýna yolaçmaktadýr.

Ben, hayatýmda, bir kitap okumayý sevdim özgürce,bir de arýlarý seyretmeyi;kitap okumaya yine severek devam ediyorum ama,arýlarla olan aþkýma gölge düþtüðünü derinden hissediyorum. Elbette arýlarýn yapacaðý birþey yok. Ama bizim yapacaðýmýz çok þey var. Ne olur doðaya bu denli kýyýcý davranmayalým! Biz kýymaya devam edersek,yakýn gelecekte onlar da bize kýyacaklardýr,hem de acýmadan! Neden acýsýnlar ki?

Ýyi insan yetiþtirmeðe nasýl bilgiden baþlýyorsak,iyi bir doða ve iyi bir gelecek içinde arýlardan baþlamalýyýz. Arýlar olmadan asla!...

Arýlý günler dileðimle,selam,saygý...