Doğduğum Bu Şehrin Sokaklarında
Bulmaya geldiğim geçmişte yittim
Doğduğum bu şehrin sokaklarında.
Eski anılara daldım da gittim
Doğduğum bu şehrin sokaklarında...
Hep öksüz kalıyor ayak izlerim
Çalacak kapım yok yorgun dizlerim
Buruk tebessümde sırlar gizlerim
Doğduğum bu şehrin sokaklarında...
Bakışım bir saba nefesi arar
Etrafımı toprak kokusu sarar
Bir uzak maziyi düşünmek yorar
Doğduğum bu şehrin sokaklarında...
Asla zulüm değil, ceza sözlerim
Düşlerime yağmur sağlar gözlerim
Korkak kuşlar gibi susar, özlerim
Doğduğum bu şehrin sokaklarında...
Dilim af çıkarır, gönlüm davacı
Merhamete muhtaç sevda ağacı
Umudun mavisi solmuş çok acı
Doğduğum bu şehrin sokaklarında...
“Desinler! ” peşinde sanma, koşuyor
Her hatıraya bir gölge düşüyor
Kalbim çırpınıyor, ruhum üşüyor
Doğduğum bu şehrin sokaklarında...
Telli turna gibi yalnız kalırım
Her gün neşe satar, keder alırım
Çok sevmekten ölen ilk ben olurum
Doğduğum bu şehrin sokaklarında...
Özcan İşler
