Umutlarım; susuzluktan boynunu büktü.

Yeniden gel çal kapımı

Bir damla su dök yüreğime.

Hani yarına dair özlemlerimiz vardı,

Erteledik yine geleceğe.

Bu sene  olmadı belki  başka seneye.

 

Kaç solgun mevsim beklemede?

Raylarda  kaçıncı boş tren geçişi,

Her vapur düdüğünde rüyadan uyanışlarım,

İskelede kan ter içinde kalışlarım.

Her yok oluşun da karabasanlar

Çöküyor üzerime.

Dalgaların sahille oynaştığında,

Gel son kez demir at bu yüreğe.

 

Hani kavuşacaktık bu mevsimde,

Daha kaç mevsim beklemede?

Gelmeyeceğini biliyorum ve

haykırıyorum karanlığa,

Gündüze sevdalı geceyim diye.

 

Bu hazan son kez  çal kapımı.

Ayrılık yolcusu biz olmayalım

Vuslatı yarına bırakma,

Aşk'da yarınlar yok  sevgili.

 

Hiç düşündün mü sensiz ne yaparım

Fotoğrafların eskidi senden sonra

Doymayacakmış gibi sarılışın…

Zincir vurdum dilime ve suskunlardayım.

Kavuşamazsak yakın zamanda

Kaç gemi yanar,

Kaç yürek kanar hesap vermeli.

Gel,

Son kez  araladım gönül kapımı…

 

Sessizce gir içeri.

 

 

Gamze YAĞMUR

( Son Kez Çal Kapımı başlıklı yazı GamzeYAĞMUR tarafından 18.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.