Peşimi bırakmaz, depreşir yaram
Yeme içme ile yoktur pek aram
Mutluluklar bana galiba haram
Ahvâlimi gören eller gülüyor
Tutulmaz olaydım aşk denen derde
Başım dumandadır, gönlüm kederde
Mâzinin izleri şimdi her yerde
Çektiğim çileyi yıllar biliyor
Anlaşmak ne mümkün neş'eyle hazla
Ruhum küstü sanki baharla, yazla
Uğraşıp dururum kuru ayazla
Bahçemdeki gonca güller soluyor
Üzerime biner hasretin saf saf
Gelip de etmezsin şöyle güzel lâf
Her şeyim değişir eylesen insaf
Kalp evime daim seller doluyor
Ayarım da kaçtı yalnız duralı
Önümüzde yüce dağlar sıralı
Yüzüm gülmedi hiç, bahtım karalı
Ne kadar kaçsam da fallar buluyor
Sevinçten uçardım olsak baş başa
Gençlik çağlarımız geçmezdi boşa
Şaşıp kalır herkes gözdeki yaşa
Bazen tanıdığım kullar siliyor
Derbeder Ömer der cefadan bıktım
Hüsran deryasında gemiler yaktım
Sevda savaşından mağlup mu çıktım
Sonumu efsunlu teller çalıyor
Ömer AYDOĞAN
ORDU 19/03/2011
(
Cefadan Bıktım başlıklı yazı
OMARIM tarafından
20.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.