Mevsim hazan, dökülmekte yapraklar, rüzgâr savuruyor şimdi her birini. Hayatın her mevsiminde ayrıdır yaşamanın tadı ama sonbahar daha farklı sanki. Gençlik isyanlarından çıkıyor insan olgunlaşıyor.Yaşadığı her anın değerini daha çok anlıyor. Gülü koklarken dikenine aldırmıyor yağmurdan önce kararan bulutlara bakışı, toprağa gelecek can kokusu oluyor.Yani bu yaş dönemi insanın her şeye bakış açısını olgunlaştırıyor.
Mesela bayramlar yaşanacak eğlenceli tatil günleri olmaktan çıkıp, farklı bir hazla dost bekleyişlerine dönüyor.Telefon sesinde sevgi, kapının çalışı özlem, sokaktan gelen sesler kavuşma heyecanı sanki. Şekeri de, tatlısı da muhabbet, sarılmak sevmek sevilmek lezzetinde ev baklavası gibi.Her katında harcı bol konulmuş cevizli dost tadı. Bayram öncesi başka yıkanır ütülenir her şey sanki her zaman yapılmazmış gibi. Değişik bir hazla özenle hazırlanır kusursuz eksiksiz olmalı bayram şöleni.
Çocukluğumun en hüzünlü bayramıdır kurban bayramları. Anlayamazdım bu kurban etme işini. Çocuk aklımla o hayvanların sadece bayramda kesildiğini düşünür üzülürdüm.
Zamanla bunun dini bir tören olduğunu öğrendim.Bir arkadaşımın annesi kurban olayını vahşet diye anlatmıştı çok şaşırdım ve ağlayarak anneanneme sordum.
Saçlarımı okşayarak şöyle demişti.
Üzülme kızım bu dini bir vecibedir maddi imkanı olanlar keser kurban. O arkadaşının annesi sana bir daha böyle derse, sen ona sor de ki; siz et yemiyor musunuz tavuk balık veya diğerlerini?
Nasıl yani dedim?
Evladım normal zamanda yemekte yediğimiz hayvanlarda kesiliyor ve insanlar yiyor beslenmemiz için bu şart.Yani bayramda kesilince mi vahşet oluyormuş buna cevap versin.
Ayrıca et alamayan fakirlerde kurban paylarından faydalanıyorlar.Böylece hayırlı bir iş yapmış oluyor yardımlaşma geleneğimizin pekişmesine katkıda bulunuyoruz.
Ve çocukça bir heyecanla bağırdım.
Anneanne! Ben kaç kez gördüm arkadaşımın babası tavuk kesti evin bahçesinde pişirdiler!
O arkadaşımın annesi bu konuda bir daha bir şey demişmiydi hatırlamıyorum ama anneannemle aramızda geçen bu sohbetten sonra kurban bayramlarında ağlamadım.
Hayatın devamlılık sürecinde tüm canlıların varlık sebepleri vardır.
İnsanlar bence en şanslı canlılar, çünki onlar yüce Allah'ın yarattığı tüm nimetlerden bolluk içinde faydalanıyorlar.
Hatta daha öteye gidip tüketip yok ediyorlar. Bazı hayvanların eti vücudumuzun ihtiyacı olabilir. Peki nesli tükenmiş pek çok hayvanı avlanmak veya başka zevkleri için öldürenlere ne demeli? Deri ceket giyeriz, kürk giyeriz belimizdeki kemer deri elimizdeki çanta ayakkabı deri. Ve döner kurban bayramında ki dini göreve vahşet deriz. Bir de şu var ki bence daha büyük vahşet hayvanlar çiftleştirilerek çoğaltılabiliniyor dokuz ay gibi bir sürede.
Ya ağaçlar ormanlar onları yakanlara kesenlere ne demeli?
Bir ormanın oluşması için kaç yıl gerekiyor? Bir de bunu düşünsek hem insanların hem hayvanların ve doğanın en büyük ihtiyacı olan oksijen deposu ağaçları katledenler asıl caniler değil mi? Bence doğayı her gün kurban ediyor insanlar. Keserek, yakarak, bombalayarak, yıkarak.Peki şimdi sormalı kurban hangisi?
Hepinize mutlu bayramlar diliyorum sevgili dostlar. Sağlık ve huzur içinde milletçe kırmadan kırılmadan yaşayabildiğimiz barış dolu yeşil bir dünya umuduyla.
Şükran AYDOĞAN / YALOVA / 16.11.2010
(
Kurban Hangisi başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
26.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
