Sevgiden uzak
kalıp hüzne gönül vermişim,
Sevdanın
kapısını aç artık cumhuriyet!
Bağımda gül
yerine dikenleri dermişim,
Sevdanın
kapısını aç artık cumhuriyet!
Zamanın
gazabıyla kurumasın cemalim,
Âlemimde toy
kursun yine benim nur halim,
Kabrinde
sızlamasın can Mustafa Kemal’im,
Sevdanın
kapısını aç artık cumhuriyet!
Yerle yeksan
olmasın şehrimde mücevherler,
Bülbüller
hazırlasın bağlarımda seferler,
Caddelerimde yine
kahrı yıksın askerler,
Sevdanın
kapısını aç artık cumhuriyet!
Meyil versin
meydanlar yangın Ata barına,
Selam versin
bağbanlar güllerin nigarına,
Kanlı matem
çökmesin gözlerin pınarına,
Sevdanın
kapısını aç artık cumhuriyet!
Gecelerime
düşsün nurlanan süreyyalar,
Kâbuslar taşımasın
özümdeki deryalar,
Asrın
elemlerini yüklenmesin hülyalar,
Sevdanın
kapısını aç artık cumhuriyet!
Pervane
otağına umutları getirsin,
Candaki
sevincini güllerine götürsün,
Dilleri çığlık
atsın, hüzünleri bitirsin,
Sevdanın
kapısını aç artık cumhuriyet!