.
yazık eskisi kadar deli esmiyor bu rüzgar
aslında başım önde çırılçıplak görmeli beni
kara yağız gün uzandı taze çimenlerin üstüne
içine yanmış eski resimlerin kokusu sindi
çok uzakta diri kuşlara masal anlatıyor bir adam
alın yazısı diyor bütün utançlara, kimin yazısı
güldüğümüz dünya avuçlarıma çiziyor haritasını
huzmeler iniyor aklıma, kurutmamış oyunların adını
daha çocuksun diyor ben çocuk kalıyorum inatla
yüzümde dizlerimde kalan dut lekesi yaşamak
her mevsimin sonunda ahşap kapı önlerine üşüşmüş
yaprak gibi esrik titriyorum soğuk acılara
turuncu sabahlara ak benekli elbiseler giydiriyorum
ay dede, güneşin saçları bir uzayıp bir kısalıyor hala
kirlenme diyor sonra dellenme kolay değil anlamak
daha adını bilmediğim çiçekleri koklayacaksın bana
28Mart2012