Yalanlarla beslendim dünya karın ağrısı!
Rüyalarıma girdin başım göğe ermiyor,
Rahvan atın çiftesi, yaman imiş ağrısı!
Anne diye seslendim, kızın vuslat dermiyor.
 
O kadar çabaladım, bulamadım yolumu,
Şaşkınlığa uğrayıp, kaybetmişim solumu
Elime dokunanlar… Kopardılar kolumu;
Anne diye seslendim, kimse öğüt vermiyor.
 
Tan yeri şavk ederken… Sevildiğimi sandım
Yıllar hazan yaprağım, birilerini andım
Gübüründe dolanıp, cefada kime yandım?
Anne diye seslendim, el mutluluk sermiyor.
 
Mutluluk adın olsun yüzde gül açsın derdi
Hayat dersim ondandı felek tersini serdi,
Sırıttı yaban eller… Olmadık yerde yerdi!
Anne diye seslendim, bir tek anam yermiyor.
 
Ellerinle dokundun rüyaydı biliyorum,
Aniden uyanarak, gözyaşım siliyorum,
Mekânın cennet olsun, bol rahmet diliyorum
Anne diye seslendim, özde canım germiyor.
 
    ( Anne Diye Seslendim başlıklı yazı GülsenTunçka tarafından 18.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
    Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
     

    EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

    EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

    EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu