“İstanbul Hatırası…”
Her yiğidin varsa
Ayrı yoğurt yiyişi
Her şairin de vardır “aşkı ayrı sevişi…
İsterim ki umut vuslata yol alsın
Susmasın kalem
Sevgiliyi yazsın,
Haydi şair;
Dağıt hüzün bulutlarını ağlatma
Çöldeki serap’ı anlat hayalde olsa
Öyle bir şiir yaz ki
Söylesin ikimizi
Bak ellerim üşüyor
Hayatım alabora karışıyor gökyüzü
Yağmurlar düşecek az sonra İstanbul’un çehresine
Dalgalar yine dalgasını geçecek bizle
Acıyla çığıracak martılar türküleri
Küstah aşklar emzirirken yürekte yılgıları
Kefen neye yarar ki
Şimdi Hüzün diz boyu
Ölümlerin kardeşi
Alabildiğince koyu
Yine perde kapanacak
Yine yalnızlık düşecek nasibime
Söyle sevgilim söyle bu ayrılıklar niye
Yürek der ki;
Severse hayali gözümde tütsün
Sevmezse de sileyim bir anda bitsin!
Hançer iş başındayken
Kılavuza ne gerek
Teselliye lüzum yok
Demiyorum ki keşke
Bırakalım herkes kendi yoluna gitsin
Bitecekse yolculuk
Başlamadan bitsin!
Yansa da yüreğim anmam artık adını
Birazda o tatsın hüznün sefil tadını
Benim sevdam ölümsüz yazılmış ince ağıt
Al eline kalemi benim aşkımı büyüt
Yeter be şair yeter
Yazma keşmekeşliği
Benim işimdir inan
“Yürek işçiliği”
Yazdığını baştan oku
Yanlış bir şey olmasın
Unutulacağını sanıp
Köşelerde kalmasın
Ruhumda kıyam etti
Hayırsızın sevdası
En sona not düşersin
“İstanbul Hatırası…”
(
“İstanbul Hatırası…” başlıklı yazı
Cansıla tarafından
18.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
