bir martının aç kalmış çığlıklarına hapsetme düşlerini üzülme uzaklarımda yüzüme karşı ben senin suskunluğa düşürdüğün gözlerini sensiziğimde azık yapıyorum acılarıma karşı hep böyle kal bundan sonra sakın ha değişme e mi
varsın yarına kalsın dönüşüm sana hayata taktığım bu çelmem bana kalsın bu hilem bu kurnazlığım bana unutma ki hep aklımda, saklımdasın
her veda bir şefkat besler içinde döndürür gül tutan çehresini çocuk sevincine kavuşma arefesinde
her veda sözü sır tutar derininde eski yar gecenin koyu renginde kalır nefes almanın bile ötesinde
son bir kez düşte gizlenme isteği işte budur gerçeğin tam kendisi hüzün değildir geride kalan tek başına
ağlar da ağlamaz yalnızlıktır yanan giden umuda giden sevgiliye incinmiştir bir kere o en kıymetli yüreği
her elveda bir sevdalıyı büyütür bir de gideni kendi elleriyle hayata anne şefkatiyle aslında
( Aslında başlıklı yazı NeclaKezbanT tarafından 28.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
