Ve…
Karanlıklar
ardındaki güneşi düşünmek yarınlardaki sabahlarda.Umutsuzluğu lügâtından alıp
atmak sonsuz derinliklere…
Yanarak
huzura ermeli ayrılıklarda, bedenin gözlerine mim çekip, ruhun vuslatında
düğünler eylemeli sabaha kavuşan gecelerde…
Ve…
Bahşedilen
tükenmez ırmak misali akmalı yüreklere
cömertçe, verdikçe çoğalan nimet misali bereketlenerek ve asla pişman olmadan
attığı adımlardan, aydınlığa kanat çırpışlarından…
Aşkın en
yücesine lâyık oluğunu aklından çıkarmadan, en yüce şekilde sevdiğine sunmak o
gönül pınarındaki hazineyi.
Sevgiye
koşarken tek tek yakaladığı umut kırıntılarını sevdiğinin heybesine atarken,
serseri ayaklara aldırmadan, adamlığına toz kondurmamak, kökü toprakta, başı
gökte çınar misali…
Ve…
Yaşarken tüm
maharet
Yerine göre
Veli, yerine göre deli olmak, mert rüzgârlarla esmek, kaypak zeminlerde bile adam
gibi yürümek…