Karanlığın Isıttığı Soğuk Bir Odadayım
Karanlığın ısıttığı soğukmu soğuk bir odadayım,
Çaresizliklerimle ve yanlızlığımla başbaşayım,
Dönüp arkama baktığımda tek bir şey görüyorum,
Kocaman bir karanlık...
Çünki karanlık bir odadayım,
Soğukta bir başımayım,
Ne elimden tutan var,
Ne yanağımı okşayan,
Bu kirli dünyada bir başımayım,
Karanlık bir odada yapayanlızım...
Bir gülümseme güneş gibi doğacakken üstüme,
Karanlık odada yanan kibritimi söndürenlerleyim.
Soğuktan titrerken bir ışığa muhtaçken,
Üstümden battaniyeyi çekip pencereyi açanlarlayım.
Arkasına bakmadan bir yudum su vermeden,
Kapıyı üstüme kilitleyip TERKEDENLERLEYİM...
İnsanlığın akıl almaz kötülükleriyle,
Bir başımayım, yanlızım...
Ne güneş var gönlümde nede bir gülümseme,
Karanlık bir odadayım yanlızım,
Birde arkamdan vuranlarlayım...
Kapıyı bulamadım, ışığa bakamadım,
Çünki ben hep karanlıkta yaşadım...
Kapıyı bulsamda ışığa bakamazdım,
Çünki Ben;
KARANLIĞIN ISITTIĞI SOĞUK BİR ODADAYIM,
VE YAPAYANLIZIM ! ...
İsmail bedri acar...
(
Karanlığın Isıttığı Soğuk Bir Odadayım başlıklı yazı
ismail-bedri tarafından
21.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
