HUYSUZ İHTİYAR
Sabahın ilk saatleri güneş küskün.
Mevsim ayaz, tabiat elini çekmiş,
Haberi yok olan bitenden.
Aynanın karşısına geçiyorum miskin bir surat!
Nur’dan nasibini almamış,
Kızıyorum aynada gördüğüme.
Gülümsemeyi unutmuşum mimikler felç
Kavgaya etmeye ilk ondan başlıyorum.
Koltukların rengi atmış,
Her seferinde karyolaya çarpıyor ayağım.
Mutfakta buzdolabı da bana benziyor, soğuk ve sessiz.
Kendimin karşısına oturup eleştiriyorum onu.
Neden sevdiklerin tek tek gidiyor senden?
Kime naz yapıyorsun, kaprislerin kime?
Ne zamana kadar kendi kendinle konuşacaksın?
Ne zaman canında can olacak bir ses bulacaksın?
Yavaş yavaş huysuz ihtiyar oluyorsun
Farkında mısın?
Bir gün kapının zili hiç çalmayacak
Susacak bir gün o telefonlar
Dünya seninle bağını koparacak.
Ve...
Ne kadar kendi kendine yeteceksin?
Allah aşkına senin derdin ne?
Duvarlar sana sırt çevirdi
Mahallenin sütçüsü bile yolunu değiştirdi
Kasap ve marketi canından bezdirdin
Kalk şu yüzünü yıka!
Üzerindeki kıyafetini değiştir, güzel kokularını sür
Çık dışarıya!
Önce sokakta ki kedilerle başla konuşmaya
Selam ver tüm canlılara…
Diline neşeli bir şarkı takılsın hiç susma.
Yüreğini sevmeye alıştır
Hayat sevgiyle güzel ona biraz yer ayır.
Sahilde yürü martılarla konuş
Bir simit'in yarısını da paylaş onlarla.
Balıkçılara selam ver haydi rast gele de!
Artık kendine gel!
Eski seni öldür, yoksa o öldürecek.
Bu gün bir delilik yap geçmişe sünger çek
Ve tekrar aşık ol, sıkıca tut aşkın elini
Gitmesine izin verme…
Seni mahvetmesine de.
Bu gün, senin doğum günün olsun
Yeniden şekillendir, yeni bir sen yarat.
Yoksa; yalnız bir köşede öleceksin
Kimsesizler mezarlığında bir isimsiz olarak gömüleceksin
Günaydın; güzel ARALIK
Günaydın; bana küsen GÜNEŞ
Günaydın; yeni BEN…
Mustafa KARAAHMETOĞLU
08.12.2012
