Çökertmiş
Şöyle bir baktımda kendi ruhuma,
Makam gelmiş manaları yoketmiş.
Her şey şekillerle anlam bulmada,
Şekil girmiş imanıma çökertmiş.
Ben yaratılan insan mıyım böyle,
İman, münezzeh'e tabimi söyle?
Dersen ki öyle san, öyledir öyle,
Öyle müslim bu ünvanı haketmiş.
Kur'an derse, temiz doğdun arı kal,
Çün inandın, imanınla uygun ol.
Nefis bulur şirk'e varıp giden yol,
İnsanoğlu nice yollar tüketmiş.
Tesbih, takke, seccade, sarık, cübbe,
Bin bir şekle resmedilmiş bir kabe,
Peki nerde; ta gönülden inabe?(*)
Münib kişi bunca şekli yüketmiş.
Durmuşoğlum, tahkikte mi imanın?
Değil ise boşa geçmiş zamanın.
Zıddı sağlam olmaz ise gümanın,
O güman ki nice iman çökertmiş.
Hüseyin Durmuş.
(*) İnabe: Yöneliş, gönlün hakka yönelmesi. Münib; yönelen kişi.
(
Çökertmiş başlıklı yazı
Hüseyin Durmuş tarafından
22.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
