Uslanmadý zamaným, yanmaz aþk diye diye,

Ellerde dolaþýyor hüzün yüklü sermaye,

Tutuþmuyor bir türlü yüreklerdeki gaye,

Tarumar oldu bir bir, bahçelerim bülbülsüz;

Hakk’tan gelene canlar hem saðýr hem de dilsiz !

Meylederiz hýzlýca yalanlarýn nazýna,

Kulaklar týkamýþýz arifin avazýna,

Vuslat sermedik bizler cananlarýn sazýna,

Sevdanýn yollarýnda yürüyorlar gönülsüz;

Hakk’tan gelene canlar hem saðýr hem de dilsiz !

Yaylalar yetim kaldý, boy vermiyor buðdaylar,

Meydanlar hazin hazin dizdiriyor halaylar,

Kâbuslarla geçiyor günler, haftalar, aylar,

Daðlarým çoraklaþýp þimdi kaldý sümbülsüz;

Hakk’tan gelene canlar hem saðýr hem de dilsiz !

Çiylerin titreyiþi meltemler çaðýrmýyor,

Sükût etmiþti þafak, seherler baðýrmýyor,

Sabahlar segâhlarý neylerle doðurmuyor,

Aðlýyor dermanlarým, baðbanlarým al gülsüz;

Hakk’tan gelene canlar hem saðýr hem de dilsiz !

Kahýr kuþlarý öter matem yüklü þehrimde,

Umutlarým haykýrmaz, garip kaldým dehrimde,

Yangýn mersiyelerim dolaþýyor nehrimde,

Pervane hüsran yazar, kaldý aþksýz ve ilsiz;

Hakk’tan gelene canlar hem saðýr hem de dilsiz !