"ben her bahar pişman olurum güneşe kanar baharlarım orospu bir gülüşün gamzelerine yaprak yaprak teslim olurum..."
Y.Erdoğan
göbek çukurunda kudusü oynar bu şehir. paris sıkıntısına yenik düş/l/er halep ağrısı duruşlar. afsunlar koca karılar taş evleri onanmaz düşküleri ağlasa da yabancı dolmaz üst üste binen mozaik mezarlar
hayal/et adımları atar yaban/cı. şehrin duvarlarındaki argın gözyaşlarına dalar bir düş perisi. yaban/ca dolaşır bir şehrin secdedeki yüzünde. alnı henüz okşanamamış bir sevgilinin henüz kehanet edilmemiş çizgileri ellerinin üryanlığına eğilir başı erden düşlerinin
tüm büyük kentlerin hayalini /ayaklarının altında paralanan çakıl taşlarının ömrünü piç eder gücü yettiğince dilindeki yılanın zehriyle
topu topu iki mevsimden düştün yorgun aklımın kaydırağına kışdan bozma sonbaharlarıma /zaten bu şehirde bir yazı sever insan bir de seni./
( Yaban/cı Ve Şehir başlıklı yazı Deniz Pınar tarafından 15.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
