ZOR BARİKATLAR
Anne! zaman daraldı. Sen yine yoksun ve hep bir
bahanen var. Hiç bitmedi bu bahanelerin. Olsun be canım. Yeter ki senin gönlün
sağ olsun. Arayan saatlerin hiç olmadı, olmayacak.
Biliyorum!
-
Kuytu köşelerimi hiç düşündüğün oldu mu?
- Gönderdiğin barikatlardan atlamayacağım artık.
“ KADERİME KASTIM VAR BİLESİN! ÖZLEMLERİN BANA GEÇ KALSIN DİLERİM!”
Yaşama isteğimde sen bana engelsin. Hak etmediğin sevgimi atamadım ya içimden, varsın canın sağ olsun. Bu konuda hayranım sana. Bunu nasıl başarıyorsun bilmiyorum. Ama ben sana nefret ettiğin adamın kızı oldum. Onun intikamını bana biçtin.
Ah be annem!
Senle anlamadığım zamanlarıma başka yanıyorum.
Her gece pencere kenarında hatıralarımıza ağlıyorum.
Bende gördüğün babamın bakışlarına nefretle bakmana darılıyorum.
Notlarımın arasında yürek dalgalarımla dans eden kelimelerim de beni en çok
sen incitiyorsun. En çok sana üzülüyor, seni bekliyorum.
Gelmeyeceğini bile bile!
Benim kisi sadece boş bir umut
- Sana da veda etme zamanı gelecek. Bu saatten sonra;
“ HASRETİNE KASTIM VAR BİLESİN!
PARÇALADIĞIN DÜNYAMA GELMEMENİ DİLERİM”
İsterim, bir gün yaptıklarınla
ağlarsın ve uyandığında ellerin hep gözlerini siler olur. Ağaran saçlarını
göremedim. Oysa sizi çok sevmiş, yüreğimle yanınızdayım.
“ÖNÜME SÜRDÜĞÜNÜZ RÜZGÂRLAR
BENİ UZAKLARA FIRLATMAYA HAZIRLANIYOR.”
Öyle bir susacağım ki, sesim sana ulaşmayacak.
“ BAŞARDIN! YIKTIN VE ATTIN İÇİMDEKİLERİ!
Sultan ÖZATEŞ