Yolumuzu kesti dert ile keder.
Seni aramızdan alınca kader,
Bari rüyalara misafirce gel.
Omuzda dağ oldu hasretin baba.
Gezerim seninle gezdiğim yerde,
Bir çare var mıdır babasız derde,
Seni arıyorum nerdesin baba.
Sensiz sevenlerin hep ayrı düştü.
Herkesin boynuna dertler üşüştü.
Kimimiz yürüdük kimimiz sürçtü.
Yolumuz uçurum nerdesin baba.
Hayatın yükleri bindi omuza.
İhtiyarız sanki, yaş gelince otuza.
Baharlar zemheri, kalmışız kışa.
Yüreğinde ısıt bizi nerdesin baba.
Gittiğim kapıdan elemle döndüm.
İyilik ettiğimden ihanet gördüm.
Sensiz sanki bu alemde bir kördüm.
Yolumu kaybettim nerdesin baba.
Seninle okudum hayat yolunu.
Daima düşündüm dünü yarını.
Daima öğrettin şeref ile arını.
Boynumuzu büktük nerdesin baba.
Bakarım elinin değdiği yere,
Senden kalan bir kaç parça hatıra.
Seni anar seni sorar tüm yöre.
Anıların gelir,
Kokuların gelir,
sen gelmezsin nerdesin baba.
Şiir : Atıla Yalçınkaya