SESSÝZLÝK ÞEHRÝ

Sessizlik þehrine bir dost götürdük,

Ne hatýr sordular ne hâl sordular.

Hanesine husulünce yatýrdýk,

Ne adres sordular, ne yol sordular.

Bura sakinleri hepsi lâ olmuþ,

Kalkmýþ sen ben farký, bir emsal olmuþ,

Geçmiþ hayatlarý hep masal olmuþ,

Ne nakit sordular, ne mal sordular.

Bir küçük tümseðe dönmüþ bedenler,

Saklanmýþ topraðýn altýnda tenler,

Unutmuþ dünyayý önce gidenler,

Ne asýr sordular, ne yýl sordular.

Adlarý yazýlmýþ hece taþýna,

Yatmýþlar uyurlar yalnýz baþýna,

Bakmazlar yabanýn kurdu, kuþuna,

Ne keklik sordular, ne çil sordular.

Gece nedir, gündüz nedir, bilmezler,

Sema, güneþ, yýldýz, bedir bilmezler,

Üþümezler urba setir bilmezler,

Ne aba sordular, ne çul sordular.

Buraya gelenler atmýþ dertleri,

Bir uzun sükûta katmýþ dertleri,

Geride kalana satmýþ dertleri,

Ne petek sordular, ne bal sordular.

Bayram gelir, seyran gelir gülmezler,

Dost ahbabý ziyarete gelmezler,

Üstlerinde otlar bitmiþ yolmazlar,

Ne zambak sordular, ne gül sordular.

Niþanlarý sade þu taþlarýdýr,

Selviler, çiçekler sýrdaþlarýdýr,

Yaðmurlar belki de gözyaþlarýdýr,

Ne deniz sordular, ne göl sordular.

                               Ýbrahim SAÐIR