Online Üye
Online Ziyaretçi
GRİ DENİZLER
Kar taneleri gibi şekilli akıp giden yıllara, şubat mektuplarını yazıyorum.
Ne zarfı var mektuplarımın, ne de adresi..
Saklı kalan rüyaları, nağmeleri, sitemli geçen yıllara hediye ettim.
Bedenimden öyle ağır hüzünler göç etti ki...
Duygularımın tarifi bile imkânsız.
Beyaz karanfillerim nereler desiniz ?
Acı veren müzik sesleri tırmalıyor ruhumu, sert uyanışlarda irkiliyorum..
Sevda yüklü uzaklara selam gönderdim.
Düşlerimi öyle bir avuçladım ki, verdiğim yeminleri ve sözleri asla bozmadım.
Kara günlerde dayandım..
Var gücümü yüreğime verdim, sessizce ve yalnızca...
Mor kardelenlerim nereler desiniz?
Kırgın günler bitecek biliyorum. Buna inanıyorum.
Şimdi yürüyorum. Başım dik, gözlerim gökyüzüne bakıyor.
Ardıma bakmayacağım. İçimde kıyametler olsa da duymayacaksınız.
Gece ve gündüzüm de güneşimi ben yakalayacağım.
Üstüme gelen sizleri uğurluyorum.
Savuruyorum hüzünlü kederlerimi, yansam da başaracağım.
Selam getiren martılarım nereler desiniz?
Güneşe gitmekten asla dönmeyeceğim.
Gri denizlere mavi renkle selam vereceğim.
Şekilli kar tanelerindeki sırlara erişeceğim.
Mutluluğa uzattığım yüreğimi anlayanlarla olacağım.
Üstüme gelen geçmiş yılları sileceğim.
İçimde kalan ne varsa, onunla geri kalan yıllarıma uzanacağım.
Dönemeyeceklere hislenmeyeceğim.
Düş sokağımın hayallerini gerçekleştirmek için hazırlanıyorum.
Eriyen ve buzullaşan duygulara ışık olacağım.