Online Üye
Online Ziyaretçi
Ağlayanlar-Gülenler
İki gözü iki çeşme, ağlar âlemin haline.
Aç-lâ ilaç derdi deşme, kapılmış çile seline.
Kimi ağlar, kimi yanar, şanına derbederine...
Oyuk-oyuk çor dökerler, şelâleden göz ferine!
Aha bir bak çaresizin, lâl olan yetim diline...
Prangalar derbederin, konuvermiş öz ferine.
İş yok, kâr yok, aylâk-aylâk akşam boş gider evine; ;
Sanırsın ki deli manyak, evde konmaz adam yerine!
Bazıları da, yüklemiş dünya âlemi kalbine.
İmanı kitabı almış, zamklamış gönlüne...
Ne öz kalmış, ne izanı, paradır onun imanı!
Zer-sebil koftur harmanı, çirkefle yakar zamanı...
Neyini anlatayım ki, yağlayıp dağlar devranı!
Gece-gündüzü bilmez ki, yoktur gülen ağlayanı...
Rifat Kaya