Online Üye
Online Ziyaretçi
Asker oldum, devre; “yetmişe iki”
Üst devren ne derse demeli “peki”
İşini bilirsen askerlik ne ki
Bilmeyip, kafana taksan “götürür!..”
Tıraş ol, bot boya, akşam erken yat
Burada hep böyle geçiyor hayat
Ne çok pısırık ol, ne de göze bat
Koğuşta sigara yaksan “götürür!..”
Gör halini çavuşlara karışta
Yıkar yere, iki tokat vuruşta
Hele hele bir de esas duruşta
Sağa sola dönüp baksan “götürür!..”
Çavuşlar kızınca bize “salak” der
Kimi dalga geçer, güler, “malak” der
Söz dinlesek bu kez harbi “yalak” der
Her bir şeye burnun soksan “götürür!..”
Nöbette vukuat!.. Kimse görmesin
Görüp de başına çorap örmesin
Künyeni yaparken çıkmazsa sesin
Hiç şansın yok, yüzde doksan “götürür!..”
Her işte dikkatli olmalı bence
Komutan çok kızar, yanlış görünce
Yat, kalk, sürün, zaten hayat sürünce
O iş yanlış, bu iş noksan götürür!..
“Karışma, Kaytarma, Konuşma” sakın
Her işi severek yapmaya bakın
Son duanı söyle, ölümün yakın
Eğer içtimada yoksan “götürür!..”
Velhasıl askerlik; “Türkçe-nizami”
Mahmud’um; suçluysam verin cezamı
Şaka mı, gerçek mi, rol mü, kaza mı?
Mahsustan revire çıksan “götürür!..”
Kadir Çetin Bilecik/90
...
Acemi birliğimi yaptığım,
“Bilecik Jandarma Çavuş Talimgâh 10. Sınır Bölüğü”ndeki asker arkadaşlarımı,
komutanlarımı ve türbesi orada olan Osmanlı’nın manevi kurucusu “Şeyh Edebali”
hazretlerini saygıyla yâd ediyor ve yürekten selamlıyorum...